De BMW Z4 van Nicolas is niet kapot te krijgen. Vooralsnog...

In dit artikel:

Mijn BMW Z4 E89 sDrive 35i uit 2009 (met de befaamde N54 twin-turbo 3.0 zescilinder en 306 pk) rijdt nog steeds fantastisch, ondanks de 265.000 km op de teller en de nodige reparaties die ik onlangs liet uitvoeren. Mechanisch is alles tiptop: geen onverklaarbare geluiden, airco en elektronica werken, geen olieverbruik bij de 5.000 km lange zomerroadtrip naar Spanje en een highwayverbruik van zo’n 1 op 12 bij 140 km/h. De auto geeft veel rijplezier, vooral op bergweggetjes aan de Costa Brava met schakelflippers, DCT en het karakteristieke geluid van de zespitter. Koppelen de bagageruimte en betrouwbaarheid erbij: ideaal voor twee weken weg.

Maar cosmetisch heeft de Z4 flink te lijden gehad. De voorbumper en koplampsproeier kregen schade bij een aanrijding met het hek van mijn erf; later in Jávea werd de motorkap en de rechterdeur met een sleutel bekrast. Velgen zijn ook mishandeld: rechtsvoor beschadigd door een lek gereden band door een schroef, linksvoor al eerder lelijk. De linkervoorstoel vertoont slijtage aan de wang en vraagt om herstel. Het BMW-logo is inmiddels vervangen.

Voor reparaties aan lak, velgen en bekleding zoek ik een betaalbare spuiter/schadehersteller (bij voorkeur niet zo prijzig als Nederlandse tarieven 2025); suggesties zijn welkom. Verder wordt het infotainmentscherm binnenkort vervangen door een exemplaar met Apple CarPlay. Ik houd de Z4 zeker, maar zoek daarnaast op termijn een ruigere benzine-SUV zoals een Toyota Land Cruiser 200 of Lexus LX570 als tweede auto. Kortom: een emotioneel verbonden sportwagen die technisch sterk is maar cosmetisch wat liefde nodig heeft.