Dit gebeurt er als je accu elektrische auto leegrijdt en je hem weer laadt met andere EV
In dit artikel:
Range anxiety blijft een realiteit: een lege benzinetank is snel bijgevuld, een lege accubatterij kan je stilleggen. Om te onderzoeken hoe slecht het écht kan worden en of Vehicle-to-Load (V2L) uitkomst biedt, rijden twee duurtest‑EV’s een noodexperiment: een bijna lege Renault R5 E‑Tech Electric tot stilstand brengen en hem met stroom van een Kia EV3 (V2L‑ready) weer aan de praat krijgen.
Waar en hoe: op een rustige, doodlopende dijk ten noorden van Almere testen de twee chauffeurs — de auteur in de R5 en collega Johan in de Kia — het uiterste van de actieradius. De R5 valt bij deze proef niet plots uit; de boordcomputer telt eerst naar 0 procent en de auto blijft nog enige tijd rijden. Concreet: bij de test liep de R5 na 9 km op de proefrit naar 0% op de meter door, maar pas na nog eens circa 12 km verminderde het vermogen merkbaar. Uiteindelijk hield de R5 het 19 km nadat ‘0%’ in het display verscheen, waarna de aandrijflijn volledig wegviel; instrumenten bleven nog werken dankzij de 12‑V accu.
V2L‑reddingspoging: om de dode R5 aan te sluiten op de Kia als externe stroombron is een speciale verloopstekker nodig (CCS‑plug naar een gewoon 230‑V stopcontact). De Kia vereist daarnaast dat je de ‘kampeermodus’ activeert via het dashboard; zonder die handeling levert hij geen stroom. Ook heeft de donorauto een veiligheidsgrens: V2L werkt alleen zolang de Kia nog minimaal 20% lading over heeft.
Snelheid en limieten van het redden: technisch kan de Kia via V2L maximaal 3,6 kW leveren, maar de gebruikte 230‑V lader in de R5 beperkte de overdracht tot ongeveer 1,7–1,9 kW. Dat betekent dat het “infuus” slechts heel langzaam energie toevoegt: bij zo’n laag vermogen zou volledig laden vele uren duren — en praktisch is het alleen bruikbaar om net genoeg te krijgen om naar een snellader te rijden. Na een half uur druppelladen besloten de testers daarom naar een wisselstroomlader en vervolgens een DC‑snellader te rijden.
Obstakels onderweg: de laadapp bracht extra stress: een beloofde 22 kW‑lader bleek niet openbaar of was op een particuliere locatie achter een hek, waardoor de R5 opnieuw leegliep met nog 600 meter tot de volgende lader. De tweede keer moest opnieuw de Kia worden ingezet voordat ze uiteindelijk een betrouwbare snellader bij een tankstation bereikten. Het verhaal eindigt positief: op een paar honderd kW‑snelladers kon de R5 in ongeveer een halfuur voldoende opgewaardeerd worden om verder te rijden.
Belangrijkste lessen en context:
- V2L kan effectief zijn als noodoplossing: het haalt je uit de situatie door net genoeg energie te leveren om een laadplek te bereiken.
- V2L is echter langzaam en beperkt door de kleinste schakel in de keten (verloopstekker, interne 230‑V lader of de outputlimiet van de donor). Het is geen vervanging van snelladen.
- Praktische voorbereiding blijft cruciaal: rijd niet uitgedost met lege accu’s in afgelegen gebieden, verifieer laadinfrastructuur (niet alleen via apps), en houd rekening met veiligheidsmarges boven het getoonde percentage.
- Gebruiksgemak vereist wel juiste hardware en instellingen (de ‘kampeermodus’ in de Kia) en aandacht voor donorbatterij‑niveau (minimaal ~20% nodig).
Kortom: V2L vermindert de angst voor volledig stilvallen en kan letterlijk redding bieden, maar is traag en afhankelijk van apparatuur, instellingen en de locatie van daadwerkelijke openbare laders. Voor nu blijft goede planning en toegang tot snelladers de betrouwbaarste strategie om “leegrijden” te voorkomen.