Dubbeltest: Volkswagen Tayron vs. Mazda CX-60 - Plug-in hybrides in tussenformaat
In dit artikel:
Volkswagen introduceert de Tayron als opvolger van de Tiguan Allspace, maar presenteert hem als een zelfstandig model: langer (4,79 m), strakker vormgegeven en hoger gepositioneerd binnen de groep dan bijvoorbeeld de Skoda Kodiaq. De Tayron deelt techniek en aandrijflijnen met andere Volkswagen Group‑modellen, maar verschilt in afwerking, prijs en interieurpositionering; hij richt zich net boven de Kodiaq en concurreert daarmee verrassend direct met de semi‑premium Mazda CX‑60.
Motoren en elektrisch bereik
In Nederland zijn er vooral twee smaken: een mild‑hybride 1.5 en een plug‑in hybride (PHEV). De mild‑hybride is in sommige gevallen duurder vanwege fiscale regels en is de enige uitvoering die een derde zitrij biedt — een merkwaardige keuze gezien het praktische voordeel van stekkerladen plus extra zitplaatsen. De geteste Tayron PHEV (272 pk) is een sterke vijfzitter en kan in de zomer ruim meer dan 100 km puur elektrisch rijden. De Mazda CX‑60 heeft op papier 55 pk meer en een grotere viercilinder; zijn accupakket levert in de praktijk ongeveer 60 km elektrisch bereik. Mazda’s elektromotor zit tussen motor en versnellingsbak en brengt meer aandrijfcomplexiteit met zich mee, terwijl Volkswagen een eenvoudiger voorwielgestuurd hybrideconcept gebruikt dat in de dagelijkse praktijk soepeler aanvoelt.
Rijgedrag en onderstel
De CX‑60 kreeg voor modeljaar 2025 aanpassingen nadat eerdere versies kritiek kregen vanwege een erg harde en ongeraffineerde achteras. Mazda verwijderde onder andere een stabilisatorstang en dempte de scherpte, maar het resultaat is wel verbeterd zonder het refinementsniveau van premiummerken volledig te bereiken: de Mazda kan nog wat houterig over oneffenheden gaan. Rijgevoel, besturing en zithouding daarentegen scoren hoog: communicatieve stuurinrichting, doordachte bediening en een rustgevend, ruimtelijk interieur. De Tayron blijft overall comfortabel, zeer gebalanceerd en oogt wat nuchterder maar degelijk. Onder vollast voelt de Mazda vaak sneller aan; de Volkswagen presteert prima maar zonder diezelfde theatrale inzet.
Interieur en gebruiksgemak
Mazda zet in op een hoogwaardige, rustige afwerking met overzichtelijke bediening en veel fysieke knoppen — een aantrekkelijk alternatief voor drukke, digitale cockpits. De automaatpook van Mazda scoort daarentegen minder goed door een onnatuurlijke combinatie van elektronica en mechaniek. Volkswagen hanteert een strakker, functioneel interieur met een groot, snel touchscreen, praktische fysieke knoppen en een slimme draaiknop tussen de stoelen. Bijzonder is de keuze uit maar liefst 15 standen voor de adaptieve dempers op de Tayron eHybrid, wat veel finetuning mogelijk maakt.
Praktische verschillen en prijzen
Ruimte en flexibiliteit zijn in het voordeel van de Tayron: grotere kofferbak, schuifbare achterbank en royaal binnenvolume dankzij de opstelling van motoren en aandrijving. Mazda compenseert met een hoger trekgewicht (2.500 kg versus ongeveer 2.000 kg voor de Tayron). Prijzen beginnen rond €60.490 voor de Tayron en €55.990 voor de CX‑60; sterk uitgevoerde testauto’s met bijna alle opties komen beiden in de buurt van €70.000. Een voordeligere stekker‑Tayron (minder vermogen/uitrusting) is er vanaf circa €53.490.
Conclusie
Beide SUV’s hebben hun sterke punten: de Tayron profileert zich als ruimere, comfortabeler en technisch soepeler werkende PHEV met imponerend elektrisch bereik, terwijl de CX‑60 met een fraai, rustig interieur, sterke viercilinder en verbeterd (maar nog niet perfect) onderstel een aantrekkelijke semi‑premium keuze blijft. Welke beter is hangt af van prioriteiten: rijbeleving en premiumafwerking (Mazda) of ruimte, gebruiksgemak en elektrisch bereik (Volkswagen).