Elektrische auto's zijn al zwaar, hoe zijn de rijeigenschappen als je ze helemaal vol laadt?

In dit artikel:

Zeven elektrische modellen werden op een afgesloten testterrein tot het maximaal toegestane gewicht beladen om te beoordelen hoe fabrikanten hun EV’s voorbereiden op extreme, reissituaties. Doel was te zien hoe onderstel, besturing, ESP en ABS reageren bij realistische grensgevallen: vijf opeenvolgende noodstops vanaf 130 km/h, snel wisselen van rijstrook (uitwijkmanoeuvre), een haastige snelwegafrit en de klassieke slalomproef. Bij alle auto’s waren asbelasting en bandenspanning volgens fabrikantspecificaties ingesteld.

Belangrijke bevindingen per model
- BYD Seal U: biedt met 500 km WLTP‑bereik veel comfort, maar heeft een bescheiden laadvermogen (401 kg). De zacht afgestelde vering zorgt voor veel carrosseriebewegingen; de achterkant neigt bij uitwijkmanoeuvres naar uitbreken en de besturing geeft weinig gevoel. Kritisch: na drie noodstops trad remfading op en het ABS faalde, waardoor de Seal U in de laatste poging pas na 80 m tot stilstand kwam.

- Hyundai Ioniq 5: prijziger, maar in veiligheid en rijgedrag bij volle belading een van de sterksten. Blijvende korte remwegen (laatste stop ~66 m) ondanks een vreemdloos rempedaal zonder duidelijk drukpunt. Voorzijde duikt in veren, maar achterkant blijft stabiel; grens bij uitwijkmanoeuvres rond 116 km/h.

- Lynk & Co 02: zacht onderstel met lange veerwegen maakt de achterkant beweeglijk, wat tijdens slalom tot slingeren kan leiden. Remmen daarentegen sterk en consistent: zelfs bij de vijfde noodstop verbeterde het remgedrag (remweg onder 60 m, slechtste 62,47 m). ABS-ingrepen zijn voelbaar via het pedaal.

- Mercedes‑Benz EQB: gebouwd op een platform voor zowel verbrandings- als elektrische versies, met hoog laadvermogen (469 kg) en optionele verstelbare dempers die veel helpen. Zeer stabiel bij uitwijkmanoeuvres (tot ~123 km/h) en consistente remprestaties; rempedaal voelt wat zacht maar ABS/ESP werken fijnbesnaard samen.

- MG S5 EV: wisselende resultaten. Zacht afgesteld onderstel en een besturing zonder duidelijke middenstand veroorzaken bij korte uitwijkbewegingen snel overstuur. Eerste remtests waren goed (ongeveer 60 m), maar bij opeenvolgende stops trad ernstige remfading op: bij de vijfde stop viel pedaaldruk weg en ABS kon niet meer effectief ingrijpen (remweg 89 m; een volgende poging liep op tot 112 m). Na de test waren foutcodes in de besturing zichtbaar.

- Mini Countryman SE: kenmerkend direct stuurgedrag en een dynamische afstelling zorgen voor veel precisie en stabiliteit in slalom en uitwijkproeven; ESP grijpt weinig in. Remmen werden juist beter bij opeenvolgende stops (kortste 64,57 m). Nadeel: bij een te snelle afrit kan de dynamische afstelling ervoor zorgen dat ESP pas helpt zodra stuur teruggezet wordt, waardoor de achterkant eerder uitdrukken kan.

- Volvo EX40: solide overall, met consistente remwegen tussen 61,8 en 64,4 m en een prettig stevig pedaal. Besturing is direct en het ESP grijpt iets later in; grens bij uitwijkmanoeuvres ligt rond 112 km/h. Al met al meer carrosseriebewegingen dan de EQB of Mini, maar het systeem grijpt succesvol in om uitbreken te voorkomen.

Algemene conclusies en advies
Geen van de zeven testauto’s faalde volledig: de rijveiligheid bleef in grote lijnen gewaarborgd bij maximale belading, maar sommige modellen toonden duidelijke beperkingen — met name in rembestendigheid (fading) en in stabiliteit bij zacht afgestelde vering. De tests illustreren dat extra gewicht remwerking en voertuigdynamiek sterk beïnvloedt en dat elektronische hulpsystemen soms op hun limiet komen. Voor wie veel bagage en passagiers meeneemt: let bij aanschaf op laadvermogen, vering/demperafstelling en remprestaties onder belasting, en houd rem- en hulpsystemen goed onderhouden.