Leaseauto wordt zo duur, dat je privé gaat rijden

In dit artikel:

Vanaf 2027 introduceert de overheid een zogenaamde pseudo-eindheffing op fossiele zakelijke auto’s: werkgevers moeten 12% per jaar van de cataloguswaarde van een benzine- of dieselauto afdragen aan de staat. De maatregel, aangekondigd bij Prinsjesdag, maakt zakelijk rijden op brandstof niet verboden maar wel financieel onaantrekkelijk, waardoor veel werkgevers werknemers vermoedelijk zullen dwingen over te stappen op elektrische auto’s. Wettelijk mag die extra heffing niet rechtstreeks op de werknemer worden verhaald, maar werkgevers kunnen hun autopolissen en mobiliteitsbeleid wel aanpassen.

Praktisch voorbeeld: een Volvo V60 B4 met een catalogusprijs van €58.914 levert een pseudo-eindheffing van ongeveer €589 per maand op. Daar komt mogelijk nog een btw-correctie bij van 2,7% van de catalogusprijs als de btw bij aankoop is afgetrokken en die aankoop minder dan vijf jaar geleden was. In het artikel wordt berekend dat de totale maandelijkse werkgeverskosten voor zo’n zakelijke benzineauto op ongeveer €1.691 uitkomen (exclusief interne kosten voor wagenparkbeheer). Keert de werkgever dit bedrag als mobiliteitsbudget uit, dan blijft er netto ongeveer €836,89 over voor de werknemer. Brandstofkosten van ruwweg €200–250 per maand zijn daar nog niet bij inbegrepen; in praktijk houdt een mobiliteitsbudget en private lease voor veel mensen financieel voordeel over (soms €50–100 per maand), zeker als men naar tweedehands of private lease-opties kijkt.

Elektrisch rijden ontspringt de pseudo-eindheffing, maar ook daar slinkt het fiscale voordeel: vanaf 1 januari 2026 geldt voor EV’s een bijtelling van 22%, waardoor het financiële voordeel ten opzichte van fossiele leaseauto’s vermindert. Kortom: de nieuwe heffing maakt de traditionele leaseauto fors duurder en versnelt de omslag naar alternatieve mobiliteitsarrangementen en elektrisch rijden.