Mercedes en Bosch in crisis: het begin van iets veel groters

In dit artikel:

Dit najaar krompen winsten bij grote Duitse industriëlen: Mercedes‑Benz zag de winst halveren, Bosch kondigt tienduizenden ontslagen aan en ook de middelgrote machinebouwer Trumpf meldt miljoenenverliezen. Meer dan zeventig procent van energie-intensieve bedrijven verplaatst investeringen naar het buitenland. Bedrijven krimpen, fabrieken sluiten en ketens verplaatsen zich — een snelle breuk, geen langzaam proces meer, zo luidt de analyse.

De oorzaak ligt volgens het artikel in opeenstapeling van problemen: torenhoge energiekosten, verstikkende regelgeving, trage vergunningen en geopolitieke kwetsbaarheid. Tegelijk is de binding tussen burgers, politiek en industrie verdwenen; ondernemingen zijn multinationals met aandeelhouders ver weg, waardoor maatschappelijke steun en politieke wil om de sector te verdedigen afnemen. Terwijl de VS onder Trump industriële productie beschermt met subsidies en nationalistische retoriek, blijft Europa verdeeld en reageert Duitsland te laat.

De impact reikt verder dan Duitse grenzen. Nederland is nauw verweven met de Duitse maakindustrie: minder productie in Duitsland betekent minder orders voor Nederlandse toeleveranciers en minder handel voor bedrijven als VDL en ASML. De schrijver waarschuwt dat dezelfde signalen — hoge energierekening, vertrek van fabrieken, personeelstekorten — ook in Nederland zichtbaar zijn en dat het land het risico loopt zich te transformeren tot een louter diensteneconomie zonder sterke fabriekshallen als er geen koerswijziging komt.

Kortom: wat in Stuttgart en München gebeurt, is een voorbode voor wat Eindhoven of Hengelo kan overkomen als politiek en samenleving niet sneller en daadkrachtiger ingrijpen om industrie, energiezekerheid en investeringsklimaat te herstellen.