Nieuwe motor uit Zuid-Korea draait op een brandstof die bijna iedereen al in huis heeft
In dit artikel:
Zuid-Koreaanse onderzoekers en fabrikanten werken aan motoren die op ammoniak draaien en schetsen daarmee een opvallend alternatief voor de elektrische auto. Het Korea Institute of Machinery and Materials (KIMM) ontwikkelde een tweetakt/tweeliter verbrandingsmotor die vloeibare ammoniak onder hoge druk gebruikt en volgens de ontwikkelaars zonder bijstook van benzine of diesel vermogen kan leveren. HD Hyundai Heavy Industries bouwt parallel grotere ammoniak-dual-fuel motoren voor scheepvaart en elektriciteitsopwekking; een eerste versie heeft al goedkeuring gekregen van classificatiebureaus, wat aangeeft dat het geen loutere labproef meer is maar serieuze pre-markttechnologie.
De aanleiding is duidelijk: verkoop van volledig elektrische auto’s stagneert deels door hoge accukosten, lange laadtijden en gebrekkige infrastructuur. Zuid-Korea zoekt daarom niet alleen naar EV-oplossingen, maar ook naar manieren om bestaande verbrandingskennis koolstofvrij te houden door alternatieve brandstoffen te gebruiken. Ammoniak (NH3) heeft aantrekkelijke eigenschappen: het bevat geen koolstof, kan onder druk of bij lage temperatuur vloeibaar worden opgeslagen en profiteert van bestaande leidingen, tanks en havenfaciliteiten dankzij de grote kunstmestmarkt. Als ammoniak wordt geproduceerd met hernieuwbare stroom en luchtstikstof — de zogenoemde groene ammoniak — kan de keten in theorie bijna CO2-vrij zijn.
Er zitten echter belangrijke voorwaarden en uitdagingen aan vast. Bij verbranding van ammoniak komt geen CO2 vrij, maar wel schadelijke stikstofoxiden (NOx), die afgevangen of nabehandeld moeten worden. Ammoniak is bovendien toxisch en bijtend, wat speciale veiligheidsmaatregelen en materialen vereist. De productie van groene ammoniak is energie-intensief en afhankelijk van betaalbare groene waterstof, wat de schaalbaarheid en kostprijs beïnvloedt.
Voor Nederland en Europa is het vooral relevant voor zware toepassingen: scheepvaart (denk Rotterdamse haven), vrachtverkeer, generatoren en mogelijk luchtvaart, sectoren waarvoor accupakketten vaak onpraktisch zijn. Op korte termijn verandert er weinig voor particuliere autobezitters: Europese beleidskaders en fiscale prikkels blijven sterk op batterijauto’s gericht. Toch signaleert de Koreaanse koers dat de technologische race om de toekomstige aandrijving niet beslist is en dat alternatieve paden — waaronder ammoniak-gedreven verbranding — een serieuze kans kunnen worden voor segmenten waar batterijen tekortschieten. Of personenauto’s ooit massaal op ammoniak rijden blijft onzeker; waarschijnlijker is dat de technologie eerst doorbreekt in scheepvaart en zware industrie binnen een tijdsbestek van tien tot vijftien jaar.