Nieuwkomer Toyota tegen oudgediende Simca: wie bouwde beste middenklasser begin jaren 70?
In dit artikel:
Aan het begin van de jaren 70 tekenen zich twee verschillende antwoorden af op veranderende autovoorkeuren: de gevestigde Europese middenklasse, hier vertegenwoordigd door de Franse Simca 1301, en de steeds steviger voet aan de grond krijgende Japanners, uitgedost door de Toyota Carina. De vergelijking illustreert hoe Japanse merken met eenvoudige, betrouwbare en betaalbare techniek – volgens het principe van kai-zen (constante verbetering) – geleidelijk Nederlandse kopers bekoorden.
Context en plek
De tekst plaatst de confrontatie in Nederland rond 1970 en fotografeert de twee auto’s in Twente, met een impliciete vergelijking tussen de teloorgang van lokale textielindustrie (Ten Cate) en het opkomende Aziatische concurrentievoordeel.
Modellen en achtergrond
- Simca 1301 Special (jaartestexemplaar 1975): gefacelifte voortzetting van de 1300-serie (oorspronkelijk sinds 1963), bedoeld als vierdeurs comfortabele middenklasser. De Special-uitvoering oogt strakker en heeft sportieve accenten (verstralers in de grille), houtfineer op het dashboard en een cognackleurig skai-interieur.
- Toyota Carina (testexemplaar 1972): nieuw voor Europa eind 1971, geplaatst tussen Corolla en Corona en gebouwd op dezelfde bodemplaat als de Celica. De Carina ademt Amerikaanse fastback-invloeden, leverbaar in Nederland alleen als 1,6-liter uitvoering; het getoonde exemplaar is gerestaureerd en omgebouwd tot GT-uitvoering.
Rijeigenschappen en interieur
- Simca: het meest opvallende is het ruimtelijke zicht dankzij veel glas en smalle stijlen. Interieurgevoel is klassiek Frans: dikke bekleding, houtaccenten en royaal tapijt. De 1,3-liter motor start vlot en reageert direct op het gas; de versnellingsbak schakelt soepel, al vereist de eerste versnelling enig ingrijpen. Sturen is precies, al merk je bij koerswijzigingen soms lichte speling. Op snelwegtempo blijft het onderstel comfortabel; bij 120 km/u draait de motor ~4.000 tpm en is er nog voldoende trekkracht om veilig in te halen. Kortom: solide, comfortabel en met een zekere luxe-ambiance.
- Toyota: mechanisch verwant aan de Celica: licht bedienbare koppeling en remmen, metalig en droog schakelende bak, directe maar onbekrachtigde besturing. Nadelen zijn een zwaar werkend gaspendaal met veel vrije slag (wat vlot optrekken remt) en enige horten bij hogere toerentallen. Het gerestaureerde exemplaar klinkt levendig door open luchtfilters en oogt sportief; het interieur is functioneler en iets meer ’no-nonsense’ kunststof dan de Simca. Hoofdsteunen en een sportiever uiterlijk zijn pluspunten.
Cijfers en praktische vergelijking
Op papier heeft de Toyota met 1,588 cc en circa 75 pk iets meer vermogen dan de Simca (1,290 cc, ~67 pk) en een hogere topsnelheid (165 vs 148 km/u). In dagelijks gebruik echter voelt de Simca vaak verfijnder en behaaglijker aan; de Toyota is capabel en betrouwbaar, maar mist volgens de test de emotie, raffinement en comfort die de Simca uitstraalt.
Oordeel
De Carina markeert het Japanse offensief: technisch degelijk, compleet uitgerust en een serieus alternatief voor traditionele modellen. Desondanks verdient in deze dubbeltest de Simca 1301 Special de voorkeur vanwege zijn rijcomfort, interieuruitstraling en rijbeleving. Op papier zijn de Japanners gelijkwaardig of beter, maar in de beleving blijft de Franse middenklasser in deze confrontatie net de winnaar.