Omdat Michaels Toyota Century van buiten EU komt moest hij grondige RDW-keuring ondergaan

zondag, 16 november 2025 (10:18) - AutoWeek

In dit artikel:

Een auto uit een land buiten de EU of EER moet in Lelystad door de RDW voor een individuele goedkeuring voordat er een Nederlands kenteken op mag. De schrijver kreeg de kans om zijn eigen importauto — een Japanse Toyota Century — mee te nemen naar het testcentrum achter Lelystad Airport en beschrijft stap voor stap hoe zo’n keuring verloopt, wat het kost en waar je op moet letten.

De praktische keuring kostte €1.014 inclusief administratie en nam meerdere uren in beslag. De dag van de keuring begon al om kwart voor acht; op het testterrein werken 19 inspecteurs en enkele meettechnici. Een inspecteur doet gemiddeld circa drie tests per dag; sommige Europese typegoedkeuringen kunnen meer dan twee weken duren. De RDW test sinds 1980 complete voertuigen en losse componenten en voert sinds 1998 ook tests uit voor de hele EU.

Voertuigen die niet eerder in de EU zijn geregistreerd worden individueel beoordeeld omdat onderdelen als lichtbeeld, mistlampen, spiegels en geluidsniveau vaak niet aan Europese eisen voldoen. De procedure omvat wegen en controleren van gewicht en afmetingen, een uitgebreide APK-achtige inspectie, plaatsing van sensoren en tenslotte proeven op de testbaan. Op de baan worden onder andere geluidsmetingen gedaan, de claxon gecontroleerd, ABS- en ESP-functionaliteit getest op een nat deel van de parcours en het remvermogen beoordeeld bij snelheden tot 160 km/h. Ook wordt gekeken of het motorvermogen geknepen is en of het voertuig in reële omstandigheden presteert.

Bij het wegen en vaststellen van het toegestane maximumgewicht kijkt de RDW kritisch naar verschillen met buitenlandse specificaties: Japanse gewichtsopgaven houden geen rekening met Europese posturen, dus de RDW maakt eigen berekeningen en houdt rekening met bagage of achtergelaten reservewielen. Documenten van de exporteur worden niet automatisch overgenomen; alles wordt gecontroleerd en gefotografeerd als bewijs.

Voor zelfbouwvoertuigen of onderdelen die niet standaard zijn gemarkeerd, vraagt de RDW aanvullende technische berekeningen en laat men een testpop (genoemd Japie) plaatsnemen om bevestigingspunten van veiligheidsgordels en dergelijke te beoordelen. De testpop is een geavanceerd instrument en kost naar verluidt rond de €60.000.

De inspecteur Jan Hoogendoorn, die de keuring uitvoerde, noemt autoliefde als achtergrond en benadrukt veiligheid: "Bij ons draait alles om veiligheid op de weg." Hij noteerde bij de auteur enkele aanpassingen die nodig waren — een achtermistlamp monteren en het koplamplichtbeeld aanpassen — waardoor kleine aanpassingen vooraf veel stress en kosten kunnen schelen. Ook bleek dat sommige bumperuitsparingen in Amerikaanse modellen voor problemen kunnen zorgen bij kentekenplaatmontage; regelgeving is soms aangepast na eerdere klachten.

Veelvoorkomende afkeurpunten zijn: te veel geluid, verkeerd lichtbeeld, ontbrekende of ondeugdelijk bevestigde mistlamp, te vlakke spiegels (te weinig achterzicht) en banden zonder E-keur of DOT-markering. De RDW raadt geïnteresseerden aan zich goed in te lezen voordat ze een importauto kopen, vooral bij veilingen; voertuigen uit de VS hebben relatief vaak verborgen schade, Japanse voertuigen zijn doorgaans netter.

Over de Toyota Century: het model is in Europa weinig bekend en is sinds 1967 bedoeld voor zakenlieden en politici. De GZG50-serie is opmerkelijk als Japanse productieauto met V12; de uitvoering die de auteur importeerde heeft wollen bekleding en luxe details zoals een beenluik voor achterpassagiers. Tijdens een 7.000 km lange reis door Japan presteerde de Century zonder mankementen en trok veel belangstelling.

Praktisch advies uit de ervaring: bereid je goed voor, controleer of lampen en markeringen voldoen aan Europese eisen, laat noodzakelijke aanpassingen doen en wees voorzichtig met voertuigen van veilingen. Kleine onduidelijkheden in schakelaars of markeringen kunnen de keuring vertragen of niet afronden; in het beschreven geval moest de auteur nog een markering op het mistlichtknopje aanbrengen en een foto mailen om de administratieve afronding mogelijk te maken.