Opel weet niet hoe zij de Frontera moet aanprijzen

In dit artikel:

Televisiecommercials jagen normaal gesproken tempo en woorden, maar Opel’s spot voor de Frontera valt juist geregeld stil — een treffend beeld van een model dat niet goed lijkt te weten waarom het er is. De Frontera kwam er omdat Stellantis — bij haar Duitse dochtermerken dictaterend — wilde voorkomen dat Citroën en Peugeot elkaar intern beconcurreren. Peugeot moest omhoog geschoven worden richting een meer premium positie; Citroën werd teruggezet naar scherpe, prijsgerichte proposities.

Die strategie heeft gevolgen: de nieuwe C3 verkoopt tegenvallend en verloor veel van het karakter dat het oude model had; ook de C3 Aircross werd bewust goedkoop ontwikkeld en dakendelen en techniek met andere merken gedeeld. Opel kreeg daardoor de opdracht om zijn opvolger van de Crossland op zo’n budgetontwerp te baseren, ondanks interne tegenzin. Wie zich verzette, verloor doorgaans zijn baan — waardoor Opel weinig kans kreeg eigenzinnige, aantrekkelijke keuzes te maken.

Het resultaat is een Frontera die niet voelt als een échte Opel — weinig flair, weinig uitstraling — en die past in een rij emotieloze modellen waaronder ook de nieuwe Grandland. Historisch gezien heeft Opel zich juist in de jaren zestig losgemaakt van zijn ‘boeren’-imago met sexy, sportieve modellen (Commodore, GT, Kadett Rallye); die ambitie lijkt nu verdwenen. Conclusie van de schrijver: de Frontera is geen model om harten in Duitsland te veroveren — zelfs de importeur zou verbaasd zijn dat dit met het Opel-logo rondrijdt.