Stellantis heeft toekomstplan voor Alfa Romeo klaar
In dit artikel:
Alfa Romeo zag zijn plannen voor volledig elektrische opvolgers van de Giulia en Stelvio in één klap in gevaar doordat autokopers minder snel afscheid nemen van verbrandingsmotoren dan verwacht. Daardoor worden nu haastig hybride uitvoeringen ontwikkeld, wat onder meer de komst van de nieuwe Stelvio flink vertraagt: die had al in mei moeten verschijnen, maar is nog niet gesignaleerd terwijl het al bijna september is. De productieomslag is complex omdat de assemblagelijn in Cassino oorspronkelijk was ingericht voor puur elektrische voertuigen en nu ook geschikt moet worden gemaakt voor motoren en hybridecomponenten. Tegelijkertijd zijn technische specialisten van Stellantis nodig voor aanpassingen in andere fabrieken, bijvoorbeeld Melfi, waar nieuwe DS-modellen ook hybride moeten worden uitgevoerd.
Het motorenvraagstuk maakt de operatie nog lastiger. Het kleine 1,2-liter driecilinderblok van Stellantis is onvoldoende voor grotere modellen, en Opel kreeg de opdracht om een 1,6-liter viercilinder te ontwikkelen (op basis van het vroegere 1.6 THP/PureTech). Die unit past echter vooral in dwars geplaatste, voorwielaangedreven opstellingen en is minder geschikt voor de achterwielaangedreven architectuur en longitudinale motorplaatsing van de Giulia en Stelvio, waarvoor eerder een 2,0-liter oplossing passender zou zijn. Ook Europese uitstootregels (Euro7) maken bestaande 2,0-liter blokken problematisch: ze zijn aanpassingstechnisch wel compatibel maar de kosten zijn hoog. Tegelijkertijd kiezen merken zoals Mercedes ervoor om motoren in te kopen bij derden (BMW) in plaats van dure moderniseringen door te voeren, wat de economische druk op Stellantis vergroot.
Alfa Romeo houdt er daarom rekening mee dat de vernieuwde Giulia en Stelvio de merkheropleving niet zullen brengen. Insiders verwachten dat het duo mogelijk pas in 2027 beschikbaar komt, waardoor het bij introductie al om verouderde ontwerpen zou gaan — iets wat kritische premiumkopers en de pers niet onopgemerkt laten. De verkoopcijfers onderstrepen de urgentie: in 2024 leverde Alfa Romeo wereldwijd slechts 62.000 auto’s en het merkaandeel in Europa kwam recent uit op ongeveer 0,4 procent. Concluderend moet er snel een extra model komen om marktaandeel terug te winnen.
De gekozen korte-termijnoplossing is een compacte SUV tussen de Junior (4,17 m) en de Tonale (4,52 m), ongeveer 4,35 m lang — een segment waar het volume zit. Stellantis heeft besloten een vrijwel productierijpe Opel-ontwerp, de Manta Electric (concept 4,37 m), aan Alfa Romeo toe te wijzen. Met relatief beperkte aanpassingen — in de tekst simpelweg een andere grille genoemd — zou deze ‘stop-gap’ al in 2026 bij Alfa van de band kunnen rollen. Voor veel Alfa-fans is dat onwenselijk, en Opel verliest daarmee een hoogwaardig concept dat het op autoshows had gepresenteerd.
Achter deze productbeslissingen ligt ook politieke en financiële manoeuvre: volgens de publicatie speelde John Elkann een rol door Iveco te willen verkopen aan Tata Motors om kapitaal vrij te maken, en daarmee via investeringen in Italiaanse merken toonbare ‘Italiaanse’ investeringen te kunnen voorleggen aan nationale politici. Critici beschuldigen die aanpak van het wegsluizen van middelen van merken als Opel naar het behoud van Italiaanse merken, met risico’s voor de lange termijn van Stellantis als geheel.
Kortom: technische onverenigbaarheid van aandrijflijnen, strakke emissienormen, en strategische financiële keuzes dwingen Stellantis en Alfa Romeo tot tijdelijke, merkbare compromissen — met politieke ogen en verontwaardigde fans als neveneffect.