Test: Ford Mustang GTD - Meer een sloophamer dan een precisie-instrument
In dit artikel:
De Ford Mustang GTD neemt het stokje over als de krachtigste en meest onverzettelijke Mustang ooit geproduceerd. Volgens Ford-topman Jim Farley is het "geen opgewaardeerde straatauto, maar een getemde racewagen" — een uitspraak die past bij het fundament van de auto: directe afstemming op het GT3-raceprogramma en productie door Multimatic in Canada. Multimatic stripte de standaard carrosserie en bouwde de GTD opnieuw op met koolstofvezel onderdelen en een agressieve aero-kit, inclusief grote motorkapopeningen, uitgefreesde spatborden en een reusachtige actieve achtervleugel.
Onder de kap ligt een aangescherpte 5,2-liter V8 met supercharger die 826 pk en ruim 900 Nm levert. De kracht gaat via een koolstofvezel aandrijfas naar een achttraps dubbele-koppelingstransaxle achterin, wat de gewichtsverdeling ten goede komt maar wel de kofferruimte halveert doordat het koelsysteem de rest in beslag neemt. Prestaties zijn extreem: een topsnelheid van 325 km/u en 0–100 km/u net boven de drie seconden; op de Nürburgring noteerde de GTD een ronde van onder de zeven minuten.
Op het asfalt gedraagt de GTD zich als een veredeld circuitbeest. In Race-modus (alleen stationair te activeren) verlaagt het hydraulische Multimatic-onderstel de auto vier centimeter, wat samen met de aerodynamica een enorme mechanische grip oplevert. In vergelijking met verfijnde Europese sportwagens is de Mustang eerder een sloophamer met veel karakter dan een klinisch precisie-instrument.
Het interieur vormt het contrastpunt: afgewerkte panelen van plastic in carbonlook en eenvoudige schakelaars doen niet recht aan de prijskaart. Wel verdwenen de achterstoelen en is er een doorzichtige kap die het geanodiseerde hydraulische onderstel toont. Tegen meerprijs zijn racegerelateerde opties verkrijgbaar, zoals titanium pookknop en schakelpaddles.
De GTD is extreem exclusief en fors geprijsd — in Nederland bijna €480.000 — met een jaarlijkse productie van minder dan duizend stuks, waarvan een kwart naar Europa gaat en veel naar Duitsland. Om speculatie te beperken mag een eigenaar de auto de eerste twee jaar niet doorverkopen.