Volvo 164 - De S-klasse van Zweden, vooral door zijn zescilinder
In dit artikel:
In 1968 introduceerde Volvo de 164, een luxere en krachtigere variant binnen hun 140-serie, met een zelfontwikkelde 3,0-liter zescilinder-in-lijn motor gebaseerd op de B20-viercilinder. Deze motor leverde 130 pk en positioneerde de 164 in de hogere klasse, wat zich ook weerspiegelde in de prijs: met een vanafprijs van 18.990 gulden was hij aanzienlijk duurder dan de 144, wat het voor Volvo uitdagend maakte om te concurreren met Duitse merken als Mercedes, BMW en Opel, die vergelijkbare zescilindermodellen leverden.
De 164 onderscheidde zich visueel door een langer front met een tien centimeter verlengde neus, een grote, rechtopstaande grille die deed denken aan Britse en zelfs Rolls-Royce ontwerpen, en een uitgebreid gebruik van chroom. De wielbasis werd vergroot tot 2,70 meter en de auto kreeg standaard al uitgebreide luxe-elementen zoals leren bekleding, getint glas en vanaf 1971 stuurbekrachtiging. Mechanisch was de achterkant voorzien van een starre as met schijfremmen rondom, terwijl de transmissie bestond uit een ZF-versnellingsbak die eventueel met overdrive kon worden uitgebreid of vervangen door een drietraps automaat van Borg Warner. Vanaf 1972 kon de motor ook geleverd worden met elektronische brandstofinjectie, wat het vermogen verhoogde naar 160 pk.
Het interieur bood een comfortabele rijpositie met lange zittingen en verstelbare lendensteunen. Het stuur had een grote diameter en was bekrachtigd, wat samen met het houten dashboardfolie en een modern instrumentenpaneel met een verschuifbare snelheidsindicator een onderscheidende maar ingetogen luxe uitstraling gaf. Rijdynamisch bleef de Volvo bescheiden: ondanks het soepele motorvermogen voelde de besturing licht maar gevoelloos en was er bij bochten merkbare koetshelling. Toch bleef het rijgedrag trouw aan het robuuste karakter dat Volvo maakte.
Een occasion uit deze periode met bijna 140.000 kilometer op de teller werd recent nog aangeboden voor net geen 18.000 euro, wat de klassieke status en interesse in dit model onderstreept. Samenvattend was de Volvo 164 in zijn tijd een betrouwbare, statige sedan die Volvo’s opmars naar het luxere segment markeerde, al was het prijskaartje een flinke drempel om daadwerkelijk te concurreren met gevestigde luxemerken.