Waarom importeer je niet gewoon zelf je Chinese auto?

In dit artikel:

Steeds meer consumenten kijken naar goedkope elektrische auto’s rechtstreeks uit China — merken als BYD en Xiaomi bieden modellen (bijv. de sportieve Xiaomi SU7) die in prijs en specificaties aantrekkelijker lijken dan Europese aanbiedingen. Het idee is simpel: tussenhandel overslaan, rechtstreeks bij de fabriek betalen en laten verschepen, wat op papier honderden tot duizenden euro’s kan schelen.

In de praktijk zitten er meerdere haken en ogen. Technisch: China gebruikt opladers volgens de GB/T-standaard, terwijl Europa CCS hanteert; laadadapters bestaan maar leiden soms tot trager laden en gedoe. Software en infotainment zijn vaak alleen in het Chinees beschikbaar en updates bevatten niet altijd Europese taalopties. Service en onderhoud vormen een groter probleem: onderdelen en garanties verlopen via fabrieken in China en er is meestal geen Europees dealernetwerk voor reparaties. Financieel: bovenop de aankoopprijs komen transport-, douane- en keuringskosten en invoerheffingen; de EU legt bovendien extra importtarieven op Chinese EV’s (soms tot circa 35%), waardoor de voordelige berekening kan kantelen. Sommige fabrikanten sturen hybride varianten om heffingen te vermijden, maar dat maakt de keuze voor particulieren ingewikkelder.

Kortom: rechtstreeks importeren kan voor de avontuurlijke doe-het-zelver interessant zijn, maar voor de meeste kopers wegen de verborgen kosten, technische en juridische obstakels zwaarder dan de aanschafbesparing. Voor de gemiddelde rijder blijft kopen via een Europees dealernetwerk praktischer en veiliger.