Xiaomi versus Apple: Waarom de ene techreus slaagde en de andere faalde in de elektrische auto
In dit artikel:
Tien jaar en ongeveer 10 miljard dollar aan geheime ontwikkeling waren niet genoeg: Apple staakte onlangs 'Project Titan', zijn langlopende poging om een eigen elektrische auto te bouwen, zonder dat er een rijdend model het daglicht zag. Tegelijkertijd stapte de Chinese elektronicagigant Xiaomi onverwacht de autowereld binnen met de SU7 — een naam die meteen opschudding veroorzaakte.
Autoberoemdheden reageerden verbaasd positief: Elon Musks term "compelling electric car" wordt nu op de SU7 toegepast, en Ford‑topman Jim Farley testte de wagen zes maanden in Detroit en stuurde hem pas met tegenzin terug naar China. De prototypeversie SU7 Ultra vestigde bovendien een ronderecord voor vierdeurs sedans op de Nürburgring, wat prestaties bevestigt naast slimme features.
De verklaring voor Xiaomi’s succes ligt grotendeels in de Chinese productiekracht. In tegenstelling tot Apple, dat praktisch vanaf nul moest opbouwen, kon Xiaomi meteen gebruikmaken van een fijnmazige toeleveringsketen en van batterij‑ en componentenproducenten die China in de afgelopen jaren heeft opgebouwd — vaak met overheidssteun en subsidies. Namen als BYD en CATL symboliseren die nieuwe macht in batterijproductie. Waar de VS ooit ook industriepolitiek voerde, heeft China consistent doorgepakt en zo een voorsprong verworven.
Strategisch combineert Xiaomi hardware, software en diensten: de SU7 is opgezet als verlengstuk van het bestaande ecosysteem van slimme producten en werkt met één besturingssysteem en de Xiaomi‑app. Die integratie maakt functies zoals slim laden mogelijk en biedt directe verkoop van gepersonaliseerde accessoires. Xiaomi speelt sterk in op emoties en gebruikerservaring — een aanpak die consumentenbinding creëert en waarmee traditionele autofabrikanten vaak worstelen.
Het resultaat: Chinese EV‑merken, met Xiaomi voorop, veranderen de regels in de auto-industrie. Mechanische kwaliteiten blijven belangrijk, maar slimme software, ecosysteemintegratie en diepe kennis van de consument blijken nu minstens zo doorslaggevend — factoren waarin Apple zijn faalpartij uiteindelijk niet wist te overwinnen.